به مژگان خاک روبم زین گذرگاه که شاید بگذرد دلبر از این راه به آب دیده نم پاشیده فایز که گرد راه ننشیند بر آن ماه مهدی زارعی/ آونگ پرس، این شاعر شیدا که با مژگانش خاک را از گذرگاه می‌روبد تا مباد گرد گزند بر خاطر آن ماه منیر نشیند، سوخته‌دل شوریده‌حالی است که … ادامه خواندن از نی‌سوز فایز تا سکوت کوه مند؛ خورموج، پاره‌ای از ایران‌شناسی جنوب