آونگ پرس ، سال ۱۳۹۶ با بازگشت علی اصغر کلانتری روی نیمکت فجری ها، بازیکنانی جدید به ترکیب تیم اضافه شدند.
فجر در آن فصل عملکرد خوبی داشت و تا روز پایانی مدعی صعود بود. هر چند که در سه هفته آخر، ضعف مفرطی از خود نشان داد و خیلی راحت شانس صعود را از دست داد.
یکی از بازیکنان ثابت آن تیم، سید جلال عبدی بود. بازیکن ۲۴ ساله مازندرانی که اتفاقا هیچ سابقه مهمی از فوتبال وی در زادگاهش یافت نمی شد.
او که از سپاهان آمده بود، در اوج جوانی بازیکنی با تجربه محسوب می شد و در پست دفاع راست عملکرد خوبی از خود به نمایش گذاشت.
پس از پایان فصل، عبدی از فجر جدا شد و در تیم هایی چون مس کرمان و استقلال خوزستان قرار گرفت، اما پس از ۵ سال مجددا به طلایی پوشان پیوست.
این بار از میانه فصل و زمانی که فجرسپاسی با مهدی رجب زاده، یکی از مدعیان جدی صعود به لیگ برتر بود. جلال عبدی در ۱۲ بازی از ۱۷ بازی نیم فصل دوم به طور کامل در ترکیب فجر قرار گرفت و یک گل هم مقابل شمس آذر در قزوین به ثمر رساند.
هر چند نتوانست مانع شکست تیمش شود. در ادامه، گفت و گوی ایسنا با این بازیکن را می خوانید:
*چه شد که به فجر برگشتی؟
-در نقل و انتقالات نیم فصل پیشنهادهای مختلفی داشتم اما زمانی که فجر به سراغم آمد، به دلیل علاقه قلبی که به این تیم و شهر شیراز داشتم، برگشتم.
*یک نیم فصل در ترکیب تیم بودی. فجر را چطور دیدی؟
-همه چیز عالی بود. باشگاه نسبت به دوره قبلی که بودم در همه زمینه ها پیشرفت زیادی کرده بود. می توانم بگویم قابل مقایسه با قبل نبود و کاملا عوض شده بود. تحولی که آقای مفتاحی در باشگاه ایجاد کرده بود، کاملا محسوس بود.
*به نظر خودت از نظر فنی چند درصد انتظارات برآورده شد؟
-فکر می کنم خیلی خوب بودیم. نمی شود گفت عالی، اما از نظر فنی و نوع بازی که ارائه می دادیم، به نظر من از تیم هشتم یا نهم لیگ برتر به پایین، هیچ تیمی به خوبیِ فجر نمی توانست بازی کند.
*اما حتما بازی ضعیفی هم داشتید که منجر به صعود نکردنتان شد!
-ما بیشتر بدشانس بودیم. حتی در بازی هایی مثل ملاثانی یا شهرداری آستارا، فقط توپ هایمان توی گل نرفت. شما اگر مقایسه کنید، آن فجری که یک سال قبل تر در لیگ برتر حضور داشت، اصلا فوتبال خوبی ارائه نمی داد و فجر امسال خیلی از نظر فنی و تاکتیکی بهتر از آن تیم بود. در بعضی بازی ها متاسفانه به میزان تلاشی که کردیم و کیفیتی که نشان دادیم، نتیجه نگرفتیم.
*در بازی با ملاثانی هم که خودت یک پنالتی دادی…
-بله به خاطر ناهمواری زمین! توپ در نیم متری من زمین خورد و وقتی بلند شد، آمدم دستم را بکشم اما نشد. توپ به دستم خورد و پنالتی شد. فوتبال همین است و گاهی این اتفاقات رخ می دهد.
*از عملکرد خودت چقدر رضایت داری؟
-شاید این حرف از یک بازیکن ۲۹ ساله کمی عجیب باشد، ولی باید بگویم امسال زیر نظر آقای رجب زاده چیزهایی یاد گرفتم که هرگز نمی دانستم! آقای رجب زاده خیلی مربی با دانشی است و عملکرد تیم هم مقابل رقبا از نظر فنی و تاکتیکی مشخص بود. موقعیت گل های زیادی هم ایجاد می کردیم و چیزی که از فجر دیدم را در طول این همه سال که در لیگ یک هستم، از هیچ تیمی ندیده بودم.
*پس با این حساب و با توجه به اینکه این نخستین سال حضور آقایان مفتاحی و رجب زاده در فجر بود، باید به فصل جدید خیلی امیدوارتر هم باشیم؟ -اصلا شک نکنید. یک درصد تردید نکنید که برنامه ریزی های خیلی خوبی برای روانه کردن تیم به مسابقات انجام می شود و صد در صد فجر گزینه صعود خواهد بود.
*تو مازندرانی هستی، جایی که در دهه اخیر بازیکنانش پیشرفت زیادی کرده اند و ستاره های زیادی به فوتبال ایران معرفی کرده است. دلیل این موفقیت را چه چیزی می دانی؟
-درست است در این سال ها فوتبالیست های مازندرانی زیادی را شاهد بوده ایم، اما در گذشته هم مازندران فوتبالیست زیاد داشته. متاسفانه با وجود اینهمه استعداد، استان و شهر ما تیمی ندارد.
نساجی هم که اصلا متعلق به قائمشهر نیست! باید بگوید نساجی تهران! من دل خوشی از فوتبال استانم ندارم. از همان ۱۵ سالگی هم زدم بیرون و دوست هم ندارم به فوتبال استانم برگردم!
*در استان فارس هم این معضل وجود دارد…
-در فارس تا آنجایی که می دانم، مسئولان دل به کار نمی دهند وگرنه مدیران باشگاه تمام تلاششان را می کنند. هر کسی جای آقای مفتاحی بود، خیلی زودتر از اینها کنار می رفت اما او آن قدر به مجموعه باشگاه علاقه دارد که هر چه از دستش بر بیاید انجام می دهد. ما هم خیلی دوست داشتیم موفق شویم و محبت های ایشان را جبران کنیم، اما نشد.
*صحبت پایانی
-می خواهم هواداران فجر بدانند ما تیمی بودیم که فوتبال پاک ارائه دادیم. هیچوقت دنبال حاشیه سازی کنار زمین یا رقم خوردن نتایج به صورت غیرفوتبالی نبودیم. اصلا کادر فنی ما وقت برای چنین مسائلی نمی گذارند. همین چیزها باعث افزایش علاقه من نسبت به باشگاه شده است. هر چند هنوز نمی دانم سال آینده در فجر بازی می کنم یا نه، اما می دانم این تیم موفق خواهد شد.