به گزارش آونگ پرس، شهید دستغیب، فرزند راستین مکتب اهل‌بیت، در مسیر ولایت و حقیقت، همواره مدافع ارزش‌های اسلامی بود. ساده‌زیستی و اخلاق نیکوی او نمونه‌ای کامل از شخصیت یک رهبر دینی بود که دل‌های بسیاری را به سوی خداوند متعال متوجه کرد. شهادت او در محراب نماز، نمادی از پیوند ناگسستنی‌اش با خداوند و مردمی بود که به آن‌ها خدمت می‌کرد.
این واقعه تلخ، یادآور مظلومیت کسانی است که برای زنده نگه‌داشتن ارزش‌های اسلام، خون خود را فدا کردند.
زندگی و شخصیت آیت‌الله سید عبدالحسین دستغیب
آیت‌الله سید عبدالحسین دستغیب در سال ۱۲۹۲ در شیراز، در خانواده‌ای متدین و اهل علم به دنیا آمد. او از همان کودکی با فضایل اخلاقی و ارزش‌های دینی پرورش یافت و عشق به خداوند و اهل‌بیت در دلش ریشه دوانید. تحصیلات خود را در حوزه علمیه شیراز آغاز کرد و سپس برای ادامه تحصیل به نجف اشرف رفت.
ایشان پس از سال‌ها مجاهدت علمی و معنوی، به یکی از برجسته‌ترین علمای عصر خود تبدیل شد. در کنار جایگاه علمی، شخصیت اخلاقی و رفتار مردمی او نیز ستودنی بود. ساده‌زیستی، تواضع، و خدمت به مردم از ویژگی‌های برجسته‌ای بود که او را به یکی از محبوب‌ترین علمای شیراز تبدیل کرد.
آیت‌الله دستغیب علاوه بر جایگاه علمی و معنوی خود، مسؤولیت‌های مهمی را نیز در دوران انقلاب اسلامی و پس از آن بر عهده داشت. ایشان:
رئیس حوزه علمیه فارس، نماینده ولی فقیه در استان فارس، امام جمعه شیراز و نماینده استان فارس در مجلس خبرگان قانون اساسی بود.
او در همه این مسؤولیت‌ها، همواره در کنار مردم بود و تلاش می‌کرد تا جامعه را به سوی آرمان‌های اسلامی هدایت کند.
نقش شهید دستغیب در انقلاب اسلامی
در دوران سخت مبارزات انقلاب اسلامی، آیت‌الله دستغیب، با شجاعت و بصیرت، علیه رژیم پهلوی ایستاد. سخنرانی‌های پرشور او در تبیین مفاسد رژیم و دعوت مردم به قیام، نقش مؤثری در بسیج مردمی داشت. او با ایمان به پیروزی حق بر باطل، از هیچ تلاشی برای روشنگری مردم فروگذار نکرد.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، ایشان با مدیریت دقیق و حضور مستمر در میان مردم، به رفع مشکلات آنان پرداخت. در این دوران، شخصیت والای او به الگویی برای مسؤولان تبدیل شد و نشان داد که یک رهبر دینی، باید همواره در کنار مردم و برای مردم باشد.
شهادت در محراب؛ عروجی از جنس بندگی
بیستم آذرماه ۱۳۶۰، روزی تلخ و فراموش‌نشدنی در تاریخ انقلاب اسلامی است. در این روز، آیت‌الله سید عبدالحسین دستغیب در حالی که برای اقامه نماز جمعه عازم مسجد جامع شیراز بود، توسط گروهک تروریستی منافقین مورد حمله قرار گرفت و به شهادت رسید.
شهادت او در محراب، نمادی از پیوند عمیق او با خداوند بود. این واقعه، اوج بندگی و خلوص نیت او را نشان داد. او در آخرین لحظات زندگی، نیز در مسیر عبادت و خدمت به مردم بود و این خود درسی بزرگ برای همه انسان‌هاست.
پیام شهادت شهید دستغیب
شهادت آیت‌الله دستغیب، پیامی روشن برای همه نسل‌ها دارد. او با خون خود اثبات کرد که راه حقیقت هرگز به بن‌بست نمی‌رسد. دشمنان انقلاب اسلامی که با ترور شخصیت‌های برجسته می‌خواستند حرکت ملت ایران را متوقف کنند، نه تنها ناکام ماندند، بلکه با این جنایات، ملت را بیش از پیش در مسیر مقاومت ثابت‌قدم کردند.
شهادت این عالم برجسته، اهمیت ایستادگی در برابر ظلم و استبداد را به همه آموخت و نشان داد که یک رهبر دینی واقعی، حتی جان خود را نیز برای حفظ ارزش‌ها فدا می‌کند.
یادگارهای شهید دستغیب
آثار علمی، خطبه‌ها و نوشته‌های آیت‌الله دستغیب همچنان الهام‌بخش است. خطبه‌های او در نماز جمعه، همچون منشوری از ایمان، تقوا، و بصیرت بود. اخلاق و رفتار او نیز همچون گنجینه‌ای گرانبها در حافظه تاریخ باقی مانده است.
آیت‌الله سید عبدالحسین دستغیب، شهیدی بود که در سخت‌ترین شرایط، رسالت خود را به بهترین نحو انجام داد. او با زندگی و شهادت خود، درس‌هایی ماندگار برای تمام نسل‌ها به جا گذاشت. یاد و نام این شهید والامقام تا همیشه در قلب‌ها زنده است.
راهش پررهرو، یادش جاودان.
سیده مرضیه ترابی
