سیده مریم ترابی- آونگ پرس/ عصر روز سه‌شنبه ۲۳ اردیبهشت‌ماه، سالن یکی از هتل‌های شیراز میزبان نشستی ویژه و متفاوت بود؛ نشستی که در ادامه سفر چند روزه مشاور رئیس‌جمهور در امور احزاب و تشکل‌ها و هجده جلسه پیشین با گروه‌های گوناگون — از فعالان محیط زیست گرفته تا دانشجویان، چهره‌های فرهنگی، اقتصادی و نمایندگان احزاب — این بار با محوریت رسانه برگزار شد؛ رسانه‌هایی که قرار است نیمه دوم راه را طی کنند.
تیم اعزامی که به نمایندگی از دولت چهاردهم راهی فارس شده بود، پیش از این به دل مردم رفته، پای دغدغه‌ها نشسته و تلاش کرده بود تصویر دقیق‌تری از مطالبات اقشار مختلف ترسیم کند. حالا اما در نوزدهمین ایستگاه این گفت‌وگوهای ملی، نوبت رسانه‌هاست؛ نوبت آنان که باید صدای جامعه باشند و با قدرت مطالبه‌گری، نیمه دوم مسیر را شکل دهند.
نورالدین آهی، مشاور رئیس‌جمهور در امور احزاب و تشکل‌ها، با نگاهی باز و بی‌پرده پای گفت‌وگو با مدیران رسانه‌ای استان نشست. او از رسانه‌ها به‌عنوان موتور محرک افکار عمومی یاد کرد و خواستار ایفای نقش جدی‌تر آنها در هدایت جامعه به سوی شفافیت و مطالبه‌گری شد. به گفته آهی، دولت هیچ شکایتی از رسانه‌ها نداشته و تعامل با خبرنگاران و مدیران رسانه‌ای را نه تهدید، بلکه فرصتی برای اصلاح و تقویت مسیر دانسته است.
آهی در این نشست، سخن از همدلی و هم‌صدایی به میان آورد؛ از انتصاب زنان، اهل سنت، کردها و بلوچ‌ها در مسئولیت‌های کلان دولتی گفت، و تأکید کرد که این سیاست‌ها در راستای تحقق برابری و شایسته‌سالاری، قدم‌هایی است در مسیر همبستگی ملی.
او با انتقاد از دخالت برخی نمایندگان در انتصابات، از رسانه‌ها خواست این رویه را مطالبه‌گرانه و شجاعانه نقد کنند تا منافع عمومی فدای مصلحت‌طلبی‌های کوتاه‌مدت نشود.
در ادامه، حجت‌الله رضایی، معاون سیاسی، امنیتی و اجتماعی استانداری فارس، نیز با نگاهی به آینده، از «انقلاب چهارم» سخن گفت؛ انقلابی که با محوریت هوش مصنوعی، تمدنی نوین را نوید می‌دهد. او رسانه‌ها را به حرکت به‌سوی آینده فراخواند و گفت: «اگر زیرساخت‌های لازم را فراهم نکنیم، این موج تمدنی ممکن است به‌جای پیشرفت، ویرانی به‌دنبال داشته باشد.»
رضایی با تأکید بر نقش رسانه‌ها در ایجاد آمادگی ملی برای چنین تحولی، یادآور شد که نقد رسانه‌ها تاکنون به حفظ حداقل‌های کیفیت در مدیریت کشور کمک کرده و دولت نیز از این نقدها استقبال می‌کند.
این نشست، صرفاً یک گفت‌وگو نبود؛ تصویر روشنی بود از دولتی که می‌خواهد در مسیر پیچیده مدیریت کشور، گفت‌وگو را به ابزار حکمرانی تبدیل کند. دولتی که می‌داند بدون همراهی رسانه‌ها، هیچ تحول پایداری شکل نخواهد گرفت. در این میدان، رسانه‌ها دیگر تنها ناظر نیستند؛ بلکه خود بازیگرانی مؤثر در صحنه‌ی ساختن فردای ایران‌اند.
