به گزارش آونگ پرس، مهران بردیده گفت:عمر شریف این فرد نجیب در وادی تدریس و خدمت در عرصه فرهنگ و جهاد علمی و کوشش تربیتی گذشت و با آن همه فعالیت های گسترده علمی و فرهنگی اش نمیتواند که جایی در اذهان عموم و فعالان فرهنگی معاصر نداشته باشد.
روانشناس و پژوهشگر علوم رفتاری در ادامه افزود: استاد محمد آل عصفور روزی که در سنین زیر ۲۵ سالگی و در دهه ۳۰ لیسانس خود را گرفت شاید کمتر کسی در شیراز و فارس بود که مدرک لیسانس خود را از دانشسرای عالی تهران اخذ نموده و با شور و حرارت در مدارس و مراکز علمی آن زمان تدریس میکرد.
خواننده و آهنگساز شیرازی بیان داشت:ان فقید سعید فردی دارای روحیه و پشتکار بالا در تدریس بود و از اوایل دهه سی تا اواخر دهه ۹۰ یعنی هفتاد سال به طور مداوم و مستمر تدریس کرده و معلمی و استادی نمود و قطعا اگر توان جسمی ایشان به او اجازه میداد دست از تدریس و تربیت و اموزش دانش آموزان و دانشجویان برنمیداشت.
ساده زیستی و سخاوتمندی از خصائل نیکوی علامه آل عصفور بود.
این نویسنده و هنرمند شیرازی خاطر نشان کرد:عشق زنده یاد آل عصفور تدریس و حضور در محافل علمی و ادبی و فرهنگی بود و بارها از وی سوال میکردم که حاصل زندگی از دیدگاه شما چیست؟ایشان میفرمودند حاصل زندگی در یک عبارت است: “جایی را در قلب دیگران داشتن ثمره و حاصل عمر آدمی است.”
عضو هیات علمی دانشگاه و فعال فرهنگی معاصر یاد اور شد:او در تصاحب قلبهای دیگران با هنرمندی تمام تلاش میکرد و دیدیم که در این کار موفق شد و در دلها و در قلبها و اذهان بسیاری از مردم و دوستان و علاقه مندانش و بویژه در یاد شاگردانش ماندگار و عزیز شد.
مهران بردیده که دکترای روانشناسی و دکترای فرهنگ و هنر از دانشگاه ایروان ارمنستان را در کارنامه علمی خود دارد تصریح کرد:از ویژگیهای ممتاز استاد آل عصفور ساده زیستی و بی تکبری و سخاوتمندی بود.همه کسانی که با وی در ارتباط بودند از سخاوت بسیار این مردخدا بهره مند میشدند و اگر چه نظیر اینگونه مردان مرد را کمتر میتوان یافت اما ما هم وطیفه داریم فرزندانمان را طوری تربیت کنیم که افرادی مثل استاد ال عصفور و یا شبیه و نزدیک به او شوند.
نویسنده و مولف کتاب شناختی نو در مشخصه های واسونکهای شیرازی همچنین گفت:کسی که بر مسند فرهنگ و هنر است نباید تفکر رییس و مرئوسی داشته باشد یعنی فکر نکند بر اهالی فرهنگ و علم و ادب و هنر ریاست تام دارد بلکه باید به انان خدمت و امور فعالان فرهنگی و هنرمندان را تسهیل کرده و راه اندازی کند.
شاگرد ودانش آموخته استادمحمدآل عصفور توصیه کرد:هر کسی در مسیر اعتلای فرهنگ کار میکند باید بتوانند تسهیلگر امور فرهنگوران باشند نه بازدارنده انان و متاسفانه آنچه که ما از این دست مدیرانی را میبینیم که بیشتر در مسیر بازدارندگی اند تا تسهیلگری و این رویه اشتباه باید اصلاح شود.
بردیده در پایان تاکید کرد:اهالی فرهنگ نباید بنشینند تا مدیران فرهنگی برایشان کاری کنند بلکه خود انان باید از طریق تشکلهای فرهنگی و پیگیری های مختلف و با وحدت و همدلی و همفکری و هم اندیشی امور خود را دنبال کنند تا یک به یک بر مشکلات موجود بر سر کار و راهشان فائق آیند.
