به گزارش آونگ پرس، در واپسین شب از هفته بزرگداشت روز شیراز، عمارت تاریخی شاپوری میزبان ضیافتی صمیمانه برای میهمانان بین‌المللی بود؛ شبی سرشار از عطر شکوفه‌های عطاالدوله، نغمه فواره‌های حوض فیروزه‌ای و لبخندهایی که مرزهای جغرافیا را درنوردید.
در این مراسم، سفرا و نمایندگان کشورهای مختلف، صمیمانه خطاب به شهردار شیراز اذعان داشتند که شیفته جاذبه‌های فرهنگی، طبیعت دل‌فریب و روحیه مهمان‌نوازی شیرازی‌ها شده‌اند؛ به‌گونه‌ای که با وجود دلبستگی به میهن خود، بازگشت به وطن برایشان دشوار شده است.
برخی حتی از تصمیم خود برای سفر دوباره با خانواده یا اقامت طولانی‌مدت در شیراز سخن گفتند. از چهره‌ها و گفته‌هایشان می‌شد دریافت که شیراز همان کرده بود که معشوق با دل عاشق می‌کند.
واژگانی همچون “شعف”، “دلبستگی” و “میل به بازگشت”، به بیش از پانزده زبان زنده دنیا تکرار شد؛ اما احساسی مشترک و عمیق را در دل همگان برمی‌انگیخت.
محمدحسن اسدی، شهردار شیراز، در این ضیافت با بیان اینکه «شیراز، شهر بازگشت است، نه رفتن» تأکید کرد: خاک این شهر پیوندی با عرش دارد که دل‌ها را به خود می‌کشاند.
او گفت: «در هفته نکوداشت شیراز، شهرداری و شورای اسلامی شهر با اجرای مجموعه‌ای از برنامه‌های متنوع، نظیر افتتاح پروژه‌های عمرانی، محافل شعر و موسیقی، مراسم سنتی و همچنین میزبانی از مفاخر علمی، هنری و ادبی، تصویری ماندگار از شهر عشق و فرهنگ در ذهن میهمانان ترسیم کردند.»
اسدی همچنین از دیدارهای سازنده با هیئت‌های خارجی سخن گفت و از تمایل مشترک برای توسعه گردشگری، تبادلات فرهنگی، همکاری‌های علمی و دانشگاهی ابراز خرسندی کرد. او افزود: «برخی از میهمانان، با ابلاغ دعوت رسمی مقامات بلندپایه کشورشان، خواستار سفر ما به شهرهایشان شدند که با افتخار این دعوت‌ها را خواهم پذیرفت.»
شهردار شیراز در ادامه، از تلاش همکاران خود در اداره‌کل روابط عمومی و امور بین‌الملل شهرداری برای برگزاری هرچه بهتر این آیین‌ها تقدیر و ابراز امیدواری کرد که میهمانان، شیراز را نه فقط با چشم، بلکه با دل دیده باشند.
او در پایان با تأکید بر اینکه «شیراز شهر خاطره‌هاست»، گفت: «می‌دانم برخی از شما به‌زودی این شهر را ترک خواهید کرد، اما مشتاق دیدار دوباره‌تان در کوچه‌های شاعرانه شیراز هستم.»
بازدید از مجموعه جهانی پارسه، واپسین برنامه هیئت‌های خارجی در شیراز بود که پس از آن، میهمانان با خاطره‌هایی فراموش‌نشدنی، راهی مقصد خود شدند.
