اینجا روستای خوش آب و هوای سورْک است.
با مردمی شریف و مهمان نواز، طبیعتی بکر و پیشینه ایی مایه فخر اهالی آن. روستای سورْک از توابع شهرستان فرخشهر، از جنوب به کوه کره احمد و امامزاده شاهزاده عبدالله و از شمال به کوه برآفتاب و از شرق به روستای دهنو و از طرف غرب به روستای ایرانچه متصل می باشد.
این روستا به دلیل وجود قبر شریف امامزاده عبدالله، از نوادگان حضرت ابوالفضل عباس(ع)؛ علمدار کربلا و قلعه فریدون خان بختیاری، در منطقه مورد شناس عام و خاص است. زبان مردم روستا فارسی با گویش محلی است و بیشتر مردم به شغل دامداری و کشاورزی مشغول میباشند.
از عمده محصولات کشاورزی منطقه میتوان به گندم، جو، لوبیا، یونجه، شبدر، سیب زمینی، عدس و نخود اشاره کرد و از باغ‌های این روستا نیز انگور، زردالو، هلو، بادام، گردو و چوب درختان سپیدار و کبوده تولید و برداشت می‌شود و اما قلعه سورْک؛ قلعه سورْک را (نصیرخان) ملقب به سردار جنگ حدود ۹۰ سال پیش با سبک معماری جالب و زیبا بنا کرده است.
این قلعه در ۲۵ کیلومتری جنوب شرقی شهرکرد و در روستای سورْک از توابع شهرستان فرخشهر قرار دارد. بنای قلعه شامل ساختمان اصلی با دو طبقه زیرزمین و همکف، ابنیه جانبی شمال وجنوب آن، ورودی هشتی شکل و حمام کوچک است و مصالح آن از خشت و نمای آن از آجر است. اگرچه سورک روستایی کوچک است اما بزرگ مردانی را در قلب خود پرورش داده که مایه فخر ایران هستند.
شعرا، نویسندگان، پزشکان در سطح بین الملل و نیز مردم کشاورز و دامدارش، همگی گویای اصالت مردمان این آبادی است. اینجا آب، زلال، آسمان، آبی، جوی ها روان و پرندگان، سرمست هوای پاک این دیارند. خاک دامن گیرش اهالی را از هر کجای دنیا که باشند باز به اینجا می کشاند.
براستی نفس کشیدن در این حوالی، سبک و روح افزاست. شما مخاطبان گرامی، دعوتید به تماشای سادگی اصیل روستای سورْک.
نویسنده و عکاس: اعظم منصوریان
