آونگ پرس ، سیده مریم ترابی در گفت و گو با پانا ضمن ابراز علاقه خود به رشته کوهنوردی گفت: کوهنوردی نقش مهمی در زندگی من ایفا میکند، به طوری که اگر مدت کوتاهی از این رشته فاصله بگیرم، دلتنگ آن میشوم و برای جبران آن برنامهریزی میکنم.
او سکوت و زیبایی طبیعت را از جمله عوامل موثر در علاقهمندی خود به کوهنوردی عنوان کرد و گفت: روحیات مشترک من و همسرم، علاقه ما به طبیعت گردی، اشتیاق به عبور از ظواهر و توجه در حقیقت آفرینش و جذب انرژیهای مثبت در طبیعت از جمله عوامل علاقهمندی من به کوهنوردی است.
این کوهنورد جوان که بیماری آسم نیز دارد، اظهار کرد: از ابتدا که برای صعود دماوند اقدام کردم متوجه ضعفهای خود در نفسگیری شدم و خوشبختانه با کمک سرپرستان و مربیان خوب تیم، توانستم با نفسگیری صحیح و بدون هیچ گونه مشکلی و حتی بدون استفاده از اسپری آسم صعود را انجام دهم.
به گفته ترابی، در برنامه آمادگی خود و هم هوایی صعود دماوند، قلل سیچانی، حوض دال و قله پازن پیر را صعود کردهاند که صعود پازن پیر، از مسیر راهدارخانه کاکان به مسافت چهل کیلومتر در دو روز به صورت کوله سنگین، انجام شده است که یکی از صعودهای سنگین محسوب میشود.
او اظهار کرد: بنا بر تصمیم باشگاه، مبنی بر ممنوعیت استفاده از قاطر برای حمل بار و به منظور احترام به طبیعت و حفاظت از محیط زیست کوهستان، تیم ما جزء معدود تیمهایی بود که کوله به دوش پا به کوه شد و صعود را کامل کرد.
او ادامه داد: در مدت پنج الی شش ساعت خود را از کمپ ۲ یا همان مسجد صاحبالزمان به بارگاه سوم در ارتفاع چهار هزار و سیصد متری رساندیم و چادرها را برپا کردیم تا بعد از چند ساعت استراحت در نیمه شب به سمت قله حرکت کنیم.
او ادامه داد: صعود ما به سمت قله از ساعت ۳.۵ نیمه شب آغاز شد که با توجه به حضور کوهنوردان بسیار در مسیر کوه، شاهد ترافیک مسیر بودیم، اما خوشبختانه با حضور سرپرست خوب تیم، آقای گوهری توانستیم در کمتر از ۵ ساعت به قله برسیم و ساعت ۸.۵ صبح روی قله بودیم.
او در خصوص حس و حال خود بر روی قله دماوند گفت: از آنجا که دماوند در ادبیات ما به عنوان یک نماد ملی همیشه جایگاه ویژهای داشته است، هنگام رسیدن به قله حسی از غرور و افتخار از دیدن دهانه آتشفشانی این کوه که پوشیده از برف بود داشتم و از آنجا که قله حالت گودالی دارد حس میکردم در قلب ایران که نماد هویت ملی است ایستادهام.
ترابی با بیان اینکه کوهنوردی داستان واقعی و خلاصه شدهای از زندگی ما آدمها است، گفت: تمامی چالشهایی که در زندگی وجود دارد در مسیر صعود و فرود کوهنوردی قابل مشاهده است و کسی که پا در کوه میگذارد متوجه نقاط قوت و ضعف زندگی شخصی خود نیز میشود، تمام لحظات کوهنوردی، همانند حالاتی است که در زندگی تجربه میکنیم و این مسیر میتواند به ما کمک کند که اِرورهای زندگی خود را حذف کنیم.
ترابی، در پایان تجربه حس نشاط کوهستان و انرژی مثبت آن را برای همه آرزو کرد و افزود: پیشنهاد من به تمامی افراد و به خصوص بانوان این است که ورزش را جزئی از زندگی خود بدانند، آن را ترک نکنند و به سلامتی خود توجه کنند.
او با بیان اینکه محیط زیست ما بسیار نیازمند حفاظت و نگهداری است گفت: کوه و خاک در بقای انسان نقش بسیار مهمی دارد و چه خوب است که عموم مردم حفاظت از کوه و محیط زیست را بیاموزند و برای آن برنامهریزی کنند.